Don’t forget to play!
De oplossing voor verslaving is niet onthouding. De oplossing voor verslaving is verbinding!
Een van mijn beste vriendinnen komt me tegemoet gefietst. We gaan wat drinken in het dorp samen, lekker bijkletsen. Ze draait zich om zodat we naast elkaar komen te fietsen. Elkaar gedag zeggen door te knuffelen gaat natuurlijk niet op de fiets… geheel natuurlijk grijpen onze handen elkaar, glimlachend.
Geheel spontaan voel ik dat ik een herinnering aan vroeger vanuit mijn kind zijn ervaar: als een impuls trek in mijn vriendin aan de hand naar voren, waarna zij vervolgens hetzelfde bij mij doet…vooruit komen niet door te fietsen maar door elkaar steeds vooruit te trekken, om en om.
Heerlijk! Herken jij die dingen ook die vanuit een ‘kinderlijke’ impuls komen…dat je voelt dat je iets wilt doen…
Diezelfde avond is er niet alleen ruimte voor plezier, ook onze kwetsbaarheid delen we door te praten over waar we tegenaan lopen, wat ons raakt en waar we zelfs een traan om moeten laten. We geven elkaar hetzelfde: de ruimte om te vertellen, daarbij echt te luisteren en zonder oordeel.
Een tijdje geleden stond er een artikel in het AD over een experiment met ratten.
Deze ratten kregen heroïne water en normaal water in hun kooi.
Wat uit het onderzoek naar voren kwam, was dat deze ratten niet voor het heroïne water kozen, wanneer er voldoende eten, speeltjes en andere ratten in de kooi aanwezig waren.
Het ligt niet aan de chemicaliën!
Wanneer er geen verbinding is, dan ontstaat verslaving!
Deze blog typ ik na een werkdag waarin ik een sessie gegeven heb over dit thema.
Ik weet uit ervaring dat het klopt: iedere dag laten de mensen waarmee ik in mijn sessies werk zien dat contact, verbinding, plezier en ontspanning de oplossing is voor verslaving.
Wanneer ik dan vraag hoe de balans is tussen: work – rest – play, blijkt dat de laatste twee weinig tot geen aandacht krijgen.
En juist in deze twee ligt de kracht van het ervaren van verbinding met jezelf en met de ander!
Voor mij is dit essentieel. Dagelijks benoem ik dat verslaving een bewezen ziekte in de hersenen is en dat ik het zie als ‘de ziekte van niet om kunnen gaan met emoties en gevoelens.’
Door alleen maar te werken en maar door te gaan verlies je het contact met je gevoelens en emoties, met verslaving(sgedrag) tot gevolg.
Openheid; eerlijkheid; delen vanuit gevoel; delen vanuit herkenning en het tonen van kwetsbaarheid zijn de pijlers waarop verbinding rust.
Verbinding is op heel veel vlakken van mijn leven een belangrijke rol gaan spelen.
Dit geeft mij keer op keer het gevoel dat ik leef. Of het nu gaat om het direct reageren vanuit mijn innerlijke kind zoals bij het fietsen; dansen in de woonkamer als een heerlijk nummer mij verrast; fijne diepgaande gesprekken met een goede vriend afwisselend met een flinke dosis humor en de slappe lach; mijn yoga lessen; werken aan mijn nieuwe website; mijn kickbokstrainingen; mijn liefde voor muziek delen met mijn vader…nog zoveel meer.
Wat doe jij waardoor jij voelt dat je leeft, dat je verbinding hebt met jezelf en met de ander?
Ik ben benieuwd! Laat eens een reactie/foto achter van jouw Being Moved’s!
Nog een paar dagen en dan gaat mijn website de lucht in!!
Volg me alvast op instagram: rachellejanssenrj
[full_width]
Contact gegevens
Stuur een email naar: info@rachellejanssen.com
of bel naar: 06-20157414
[/full_width]
