What Stirs your soul?

Hamburg is de stad waar ik op dit moment aan deze blog werk. Dit is een van mijn Being Moved’s: nieuwe stad; nieuwe mensen; andere taal (al vind ik deze verschrikkelijk om heel eerlijk te zijn 😉); mijn weg vinden naar nieuwe koffietentjes; me verwonderen over de omgeving en alles wat deze nieuwe stad te bieden heeft. I just love this!!

Anoniem zijn; niet weten waar ik naar toe ga en wie ik ga ontmoeten…ergens zijn en er ook echt met volle aandacht zijn.

Bali, oktober 2017…

Ik mocht zelf ontdekken hoe belangrijk het was om mijn weg weer te vinden.

Wie ben ik, wat hoort er bij mij, wat vertelt mijn hart, waar wil ik naar toe…

Toen ik na mijn relatiebreuk 2,5 jaar geleden weer een tijd bij mijn ouders kwam te wonen, mocht ik opnieuw zien hoe ik was opgevoed, wat ik mee had gekregen, maar nu vanaf een afstand en natuurlijk zoveel jaren later: volwassen.

Ik zag mijn eigen patronen; mijn overtuigingen; mijn valkuilen…ik begon dingen in kaart te brengen.

Waar was ik? 

Waar was dat vrolijke meisje dat ik vroeger was, al dromend en dansend, kwijtgeraakt?

Jaren later: veel te serieus, onderhand alles controlerend…
Waar waren de dingen gebleven waar ik zo van kon genieten, die mij tot mij maakten?

Door echt naar mijn verleden en mijzelf in het moment te kijken; door te leren ‘zitten’ met mijn emoties; door te schrijven; te dansen; te delen met anderen; door onderscheid te leren maken tussen mijn verstand en gevoel; door mijn kickbokstrainingen; door telkens te kiezen voor óf analyseren of het eens anders te doen: te vertrouwen! én vooral door het onder ogen zien van mijn angsten en buiten mijn comfortzone te treden, kwam ik stap voor stap weer terug bij mezelf.

Ik boekte de reis naar Bali; ging weer dansen en volgde de opleiding die al langer op mijn lijstje stond; ik zat in een ijsbad; durfde om hulp te vragen en sprak echt mijn eigen mening uit ipv ja te knikken en er iets anders bij te denken.

Groot of klein, ik ging nieuwe uitdagingen aan. 
Ik koos om angsten onder ogen te zien (achteraf bleken veel angsten niet eens van mij te zijn) en ontdekte ik zelfs dat dát bij mij hoort: nieuwsgierig zijn, weerstand/spanning en soms zelfs angst en paniek voelen én dan ‘weten’ dat ik die bepaalde stap wil zetten!

Nu voel ik me zo goed bij de stappen die ik zet: mijn volgende droomreis voor september en oktober is geboekt; mijn eigen praktijk heb ik helemaal vernieuwd, helemaal passend bij mij en de ‘persoonlijke reis’ die ik tot nu toe gemaakt heb; de keuze voor mijn opleiding uit Amerika…

En vanuit hier zijn er weer nieuwe ideeën; verlangens; doelen; nieuwe uitdagingen; nieuwe vriendschappen; nieuwe ervaringen en ga zo maar door, ontstaan.

Ik heb me oprecht nog niet eerder zo gelukkig gevoeld met mijn leven; de mensen in mijn leven; de keuzes die ik maak; de uitdagingen die ik aan ga…

Dankbaarheid is iets wat ik nog nooit eerder zo sterk ervaren heb. 

En een ding is hierin voor mij ongelooflijk krachtig geweest en is waar ik nog iedere dag mee werk: 
De mind! 

It is all in the mind (and body)  
Dit is een zin die ik geregeld uitspreek. 

Ik geloof in bewustzijn; stilstaan bij je gedachten; ‘zien’ en voelen wat er gebeurt en daar verantwoordelijkheid over nemen.

Happiness is an inside job!

Uit het boek: The subtle art of not giving a fuck geschreven door mark Manson (hilarisch boek voor als je eens goed hardop wilt lachen…aanrader!)

Dit stuk omschrijft voor mij waar ik zelf ook tegenaan gelopen ben: problemen die mij ‘overkwamen’ en vervolgens hoe ik koos er mee te dealen.

You are always Choosing

Imagine that somebody puts a gun to your head and tells you that you have to run 26.2 miles in under five hours, or else he’ll kill you and your entire family.

That would suck.

Now imagine that you bought nice shoes and running gear, trained religiously for months, and completed your first marathon with all of your closest family and friends cheering you on at the finish line.

That could potentially be  one of the proudest moments of your life.

Exact same 26.2 miles. Exact same person running them. Exact same pain coursing through your exact same legs. 
But when you chose it freely and prepared for it, it was a glorious and important milestone in your life. 
When it was forced upon you against your will, it was one of the most terrifying and painful experiences of your life.

Often the only difference between a problem being painful or being powerful is a sense that we CHOSE it, and that we are responsible for it.

When we feel that we’re choosing our problems, we feel empowered. When we feel that our problems are being forced upon us against our will, we feel vicitmized and miserable. 

Dat waar ik tegenaan liep: mijn relatiebreuk; dat het niet lekker liep op het gebied van werk; dat mijn lichaam aangaf dat het genoeg was en ik drie keer geopereerd moest worden…
alles wat daarbij kwam kijken, ik besloot er verantwoordelijkheid voor te nemen, het werd me niet aangedaan.
Stap voor stap zag ik waarom het me overkwam en besloot ik dat het een ‘powerful’ experience voor mij zou worden.

Easy? Nope! 

Worth it? Hell yeah! 

Choose your direction…Take Action! 

En wellicht is het nu in de vakantieperiode niet zo moeilijk: rust, ontspanning, leuke dingen op de planning, maar vaak wanneer ik mensen vraag hoeveel aandacht ze echt besteden aan dat wat hen gelukkig maakt, dan blijkt dat ze het goed weten, maar de stap niet (vaak genoeg) zetten.

Zorg ervoor dat je die dingen uit het leven kunt halen, waarvan jij zo kunt genieten!

Want the feeling of Being Moved? 
Volg me alvast op Instagram rachellejanssenrj en blijf op de hoogte van mijn vernieuwde website. Soon to be more!

[full_width]

Contact gegevens

Stuur een email naar: info@rachellejanssen.com
of bel naar: 06-20157414

[/full_width]