We zijn allemaal verslaafd!

We maken ons druk om oorlog; stijgende prijzen; klimaatverandering, energiecrises…

Maar zouden we ons niet meer zorgen mogen maken over ons gebrek aan verbinding; onze toenemende behoefte aan controle en alsmaar meer en beter; de digitale wereld waaraan we steeds meer verslaafd raken en vooral het contactverlies met onze lichamen en gevoelens en emoties.

Wanneer je lichaam geen veilige plek is om thuis te zijn.

We rennen en rennen maar, van de ene naar de andere dag; van werk naar sociale afspraken; van boodschappen naar het huishouden; van to do’s voor de kinderen naar; to do’s voor onszelf.

Ondertussen appen we wat af, zijn we steeds meer online en groeit de tijd die we per dag op social media te vinden zijn.

Movement Therapist Rachelle Janssen trekt een lijn tussen haar werk binnen de verslavingszorg van de afgelopen 10 jaar; wat ze ziet binnen haar praktijk aan verslavingsgedrag en hoe ze ziet dat we ons niet alleen steeds minder veilig voelen in deze wereld, we voelen ons vooral steeds minder veilig en thuis in ons lichaam!

Dé plek waar duurzaam geluk verborgen ligt. 

De verhalen liegen er niet om, verslaving neemt toe en niet alleen het stereotiepe beeld van verslaving. Nee, juist ook de verslaving van dit moment, de moderne verslaving neemt toe!

Op LinkedIn zien we het bericht voorbijkomen van een wijkagent. Hij omschrijft het beeld vanuit de politie en wat zij zien binnen Utrecht Centrum:

“… dakloze en drugsverslaafde delft het onderspit in deze ‘survival of the fittest’…”

Bron Linkedin Peter Brons Senior GGP (Utrecht-Centrum) – Brigadier bij Politie Eenheid Midden-Nederland

“Het is een groep die me aan het hart” gaat, aldus Rachelle.

Er is naast deze “beweging” een “andere beweging” gaande waar ik me zorgen over maak. Bij verslaving denken we vaak aan het stereotype beeld: alcohol, drugs, gokken…
Maar wat denk je van de verslaving van “dit moment”: de beweging van alsmaar meer en beter, van succes en vooruitgang. De tijd van nu, welke ons meeneemt in het gevoel dat geluk maakbaar is, het is een keuze.

Lukt het je niet te creëren, dan heb je gefaald. In dit maakbare bestaan speelt de digitale wereld een grote rol en neemt digitale verslaving toe. We brengen veel tijd online door en ons hoofd neemt meer en meer de plek in van “bestuurder”. 

Er is steeds minder ruimte voor gevoelens & emoties. Al helemaal niet voor hetgeen we vaker bestempelen als “negatieve gevoelens”: verdriet; angst; depressie; eenzaamheid…

Het kortdurende traject “de kracht van verbinding”, heeft me veel inzicht gegeven over hoe ik mezelf niet bewust was van wat mijn lichaam tegen mij zei, fluisterde en schreeuwde -….

Deze laatste groep mensen zie ik binnen mijn praktijk het afgelopen jaar sterk toenemen. We willen geluk vasthouden en alles wat we ervaren als negatief elimineren, Daardoor blokkeren we deze gevoelens; stappen we er overheen; doen we alsof het er niet is…met alle gevolgen van dien. Jezelf niet toestaan om alle gevoelens te voelen, kan de nodige gevolgen hebben voor je mentale en emotionele welzijn. Daarnaast uit de emotionele onderdrukking zich ook in fysieke klachten. Rachelle werkt binnen de sessies onder andere aan het weer in contact komen met je lichaam; lichaamssignalen en het mogen begrijpen van je eigen lichaam en jezelf toestaan ernaar te luisteren.

Sociale isolatie

Ondanks dat we steeds meer manieren hebben om verbonden te zijn, voelen we ons toch niet minder eenzaam. Eenzaamheid laat zich in deze tijd op een andere manier zien. Denk bijvoorbeeld aan het beeld van een groepje tieners, zittend bij elkaar in een openbare gelegenheid. Ze kijken veelal naar het beeldscherm in hun hand, hetgeen wat ze delen gaat over wat er te zien is op de schermpjes. Rachelle beaamt wat onderzoek en cijfers laten zien, binnen haar praktijk ziet ze de laatste tijd meer deelnemers van jongere leeftijd. Deze doelgroep vindt het steeds moeilijker om te voelen; om zingeving te vinden; om de verbinding aan te gaan, met name met zichzelf en voelt zich steeds vaker gestresst en depressief.

Wat is verslaving nu precies?

Je wilt ergens mee stoppen maar het lukt je niet. Je blijft een bepaald ‘patroon” herhalen, totdat het zich tot een gewoonte heeft gevormd. Je wilt “dit” niet doen, maar doet het toch. Vaak heeft het daarnaast negatieve gevolgen op verschillende levensgebieden.

Rachelle werkt vanuit de Moving Cycle en omschrijft verslaving op de volgende manier: “het is een menselijke beweging, een consequente gewoonte van het weggaan van onszelf. Tegelijkertijd is het een automatisch reiken naar iets dat wij niet zijn.

Vluchten en jezelf/je gevoel quickfixen kan vandaag de dag op steeds meer manieren, aldus Rachelle. De verslaving van nu komt in allerlei digitale vormen voor. YouTube; sport apps; Funda, dating apps; appen, mailen, bitcoins; stappenteller; ..

De vraag is of het een probleem voor je is.

Rachelle daagt daarbij uit om niet direct te reageren en de vraag eens binnen te laten komen…misschien zelfs te mogen en kunnen voelen hoe je lichaam reageert op deze vraag.

Je kunt namelijk wel denken dat dit misschien niet over jou gaat en dat jij niet geraakt wordt in deze digitale wereld, maar sta eens stil bij wat jij doet wanneer iets jou raakt; je stress ervaart; je in een uitdagende fase van je leven begeeft…
Hoe ga je daarmee om? Neem je dan tijd voor jezelf, om te luisteren naar je lichaam en je emoties en gevoelens de ruimte te geven?

Of ga je door en vlucht in je werk; je telefoon; de ander; excessief sporten; eten; en ga zo maar door…

De digitale wereld werkt verslavend, niet alleen online, het werkt door in onze levens hier op aarde.

Groeiend probleem van niet goed genoeg zijn!

We voelen vaak een enorm verlangen naar verbinding met onszelf en tegelijkertijd zit daar ook veel angst.

De verbinding die we in de digitale wereld vinden, blijkt vaker ‘leeg’ en bevat geen echte “connectie”. De digitale wereld houdt ons vooral bezig, en doordat het zelfverbetering stimuleert, creëert het juist een massaal gevoel van tekort schieten en een gevoel van niet goed genoeg zijn. Hierdoor zijn we steeds meer bezig met onszelf en het zoeken naar iets buiten onszelf om ons goed te voelen over onszelf. In vele gevallen is deze zoektocht gericht op quickfixen, de kortetermijnoplossing en haalt het ons weg van duurzaam geluk.
We zorgen telkens voor een shot aan bevestiging, maar zijn steeds minder in staat het uit onszelf te halen en onszelf te zijn.

Het onbewuste bewust maken, dat zorgt voor blijvende verandering!

Rachelle maakt geen onderscheid tussen de persoon die verslaafd is aan alcohol, drugs; mensen die verslavingsgedrag bij zichzelf herkennen of herhaaldelijk in dezelfde patronen bewegen.

We zijn in staat patronen te doorbreken en voor verandering en groei te zorgen.

En toch komen deze patronen op een bepaald moment toch weer terug. Rachelle legt de duurzame verandering bij: blijvend investeren in bewust zijn. Wanneer je herkent goed te zijn in het weggaan van jezelf, dan ligt de oplossing bij: leren de tegenovergestelde beweging te maken.
Voelen; je lichaam opmerken; je emoties herkennen en erkennen.

Leren thuiskomen bij jezelf!